Władza i nauka

System władzy opiera się na stanowisku cesarza, dziedziczonym z pokolenia na pokolenie przez najstarszego męskiego potomka. Obok stoi cesarzowa wybierana albo spośród okolicznych władców albo najwyżej postawionych arystokratów. Tuż za cesarzem głos ma Złoty Dwór, na który składają się osobiści doradcy, przywódcy najważniejszych organizacji oraz głowy najbardziej znaczących rodów kraju. Do tych ostatnich należą również książęta ziemscy, ale ze względu na własne obowiązki w dzielnicach, rzadko zjeżdżają do stolicy. To Dwór jest głównym pośrednikiem między władzą ostateczną a tą pomniejszą, opracowuje większość praw, doradza cesarzowi i sprawuje pieczę nad poszczególnymi rejonami państwa. Zwykle dobrze dogadują się między sobą, choć konkurencja na poszczególne stanowiska i idące za nią interesy są przyczyną ciągłych napięć. Inaczej sprawa ma się w stosunku do pomniejszych arystokratów, którzy dopiero starają się wspiąć na wyżyny. Tytuł księcia ziemskiego również jest dziedziczny, choć aktualny władca ma tu większą swobodę i według swojego życzenia może wyznaczyć na następcę inne dziecko niż najstarsze. Kobieta nie może dziedziczyć sama, lecz jeśli pozostaje jedynym potomkiem, jej mąż obejmuje tytuł jej ojca, nie zaś swojego, niezależnie od pozycji u siebie. Wprowadzenie tego prawa miało na celu uniemożliwić redukcję ilości dzielnic przez łączenie rodzin.
Mówiąc o władzy nie wolno zapominać o czarodziejach, którzy choć złowrodzy dla ciemnego ludu, stanowią ważny głos w sprawach państwa i zarazem jego znaczną potęgę. Nie wszyscy członkowie Mistycznej Rady aprobują tak jawne wtrącanie się do polityki, ale nawet oni muszą przyznać, że jest to korzystne i wygodne. Rada stara się jednak nie wychodzić poza obręb własnego kraju, szanując prawa i poglądy zagranicznych gildii.
Kolejne skrzypce grają naukowcy, których siedziba, jeśli można to tak nazwać, również mieści się w stolicy. Bardzo zróżnicowana warstwa społeczna, którą łączy jedno — postęp. Chęć poszerzania wiedzy i rozwoju kraju sprawia, że technologia Medevaru kwitnie nawet w czasach pokoju, choć niektóre projekty ciężko nazwać pokojowymi. Grupa najważniejszych inżynierów i badaczy, będąca do dyspozycji samego cesarza, stanowi istny gabinet osobliwości, a na ich temat chodzą różne plotki. Faktem jest natomiast, że na potrzeby swoich badań otrzymują niemal wszystko, co uznają za potrzebne.

---

W większości wsi nie ma szkoły, ale możliwe jest pobieranie podstawowej nauki u miejscowych kapłanów. Dzieci od 6 do 12 lat poznają tam język, pismo, arytmetykę i podstawy prawa. Kapłani wykładają też na tematy religijne i wyjaśniają działanie świata na tyle, na ile jest to przystępne dla ich słuchaczy. Na część takich wykładów zaprasza się również dorosłych. Nauka u kapłanów jest darmowa, jednak przekazywanie datków — mile widziane. W miastach od wieku około siedmiu lat dzieci posyłane są do szkoły publicznej, gdzie uczą się razem przez pięć lat. Szkoła jest w znacznej mierze utrzymywana przez państwo, ale i tak wymaga niewielkich, corocznych opłat. Z tego względu najbiedniejsi nie mają dostępu do edukacji lepszego sortu. Potem dzieci wybierają sobie szkołę wyższą wraz ze swoją przyszłą specjalnością. Nie jest ona obowiązkowa, tak samo zamiast niej można wybrać sobie prywatnego mentora i uczyć się konkretnego zawodu. Druga opcja jest o tyle kusząca, że zwykle darmowa lub wymagająca w zamian pomocy w pracy, co wiąże się z lepszą wprawą. Nie do wszystkich szkół wpuszczane są osoby obydwu płci, choć większe restrykcje stawiane są w zawodach typowo męskich, nastawionych na wysiłek lub tak klasycznie kojarzonych. Nie spotka się kobiety szewca, choć szwaczki często u takich pracują, nie ma ich również wśród treserów, architektów, stangretów, kupców, bankierów i temu podobnych. Szkoły dla czarodziejów w pełni zastępują nawet podstawową edukację i są uznawane na równi.
Poziom samej nauki zależy od dziedziny. W szkołach podstawowych nie wygląda zdumiewająco, ale już przy kształceniu na architekta można pozachwycać się pięknem i złożonością matematyki. Dobrze się ma stale rozgryzana fizyka i chemia, która okazuje się szczególnie przydatna w ulepszaniu broni i arsenału, ale też w umilaniu pracy i życia codziennego jak choćby sekstant czy zegar z kukułką. Sama chemia powoli odsuwana jest od alchemii jako osobna dziedzina, choć ich bliskiego pokrewieństwa nie sposób nie dostrzegać. Alchemia uważana jest za jedną z dziedzin magii, jako że korzysta z właściwości i zależności zbliżonych do tych, których używa się w zaklęciach. Biologia zdecydowanie skupia się na anatomii i podstawach fizjologii. Opisano budowę układów wewnętrznych i trwają dyskusje nad ich dokładnym sposobem działania i wspólnego funkcjonowania w organizmie. Stosunkowo niedawne odkrycie malutkich, niewidocznych gołym okiem istot, kazało naukowcom zmienić sposób postrzegania życia i przyjrzeć się bliżej codziennemu otoczeniu. Podobnie prawa rządzące dziką naturą, siedliska, cykl kwitnienia i obumierania są coraz lepiej tłumaczone. Rozwija się astronomia dzięki prostym teleskopom, bada się ruchy gwiazd, słońca i księżyca, ich cykliczność, a także to, co raz za razem odpowiada im na ziemi. Znane są też inne ciała, nie będące żadnym z powyższych — dotychczas odkryto dwie planety pokazujące się na niebie: wstający w lecie na zachodzie pomarańczowy Darir i błękitny Mao, którego jasne światło można zobaczyć późną jesienią na południowo-wschodnim fragmencie nieba.