Poczta Siraye

Sposób i miejsce odbioru: Najprędzej odbierze listy, które trafią prosto do jego skrzyneczki przy skromnym domku. Rzadziej chodzi sprawdzić w odpowiednie miejsca, czy coś przyszło. W takich przypadkach, można długo czekać na odpowiedź od wróżbity.
Posłaniec: Kurierzy, bądź wysyłane miejską pocztą. Wszystko w zależności od tego ile akurat będzie miał pieniędzy przy sobie.
Dodatkowe: Brak.

LIST SANKI:

>>Kartka jest niepogięta i czysta, niespecjalnie przesiąkła zapachem burdelu, skórzanego ekwipunku i świec. Na dole, obok napisu narysowany jest kontur śpiącego kotka.<<

Szanowny Sanarinie,

Przyznać muszę, że sam też za wielu listów nieformalnych nie piszę. Również mam nadzieję, że zbyt sztywno pisać nie będę. Jeśli tak wyjdzie, to postaram się to poprawić.
U mnie wszystko w porządku, liczę, że u Ciebie to samo. Mam nadzieję, że Twoje stopy są całe i zdrowe. Nie umknęło mojej uwadze to, że byłeś boso. Uważaj na nogi.
Oczywiście dziękuję bardzo za adres, będę się teraz czuł dużo pewniej szukając Twojego domu, niż gdybym miał polegać tylko na ogólnym opisie.
Co do moich gustów, to nie jestem wybredny. Uwielbiam słodkie rzeczy, więc rodzaj herbaty mi obojętny, tak długo jak mogę ją posłodzić kilka łyżeczek. O ciastka, to ja Ciebie powinienem pytać, w końcu to ja mam nam coś upiec, pamiętasz? Powiedz mi co lubisz. Może masz ochotę na coś z owocami albo karmelem? Masz może na coś uczulenie lub czegoś nie lubisz? Nie chciałbym żeby Ci coś zaszkodziło. No i co lubi twoja Kotka? Mogę i jej zrobić kocie ciasteczka. Łoś na pewno będzie jej podkradał kiedy go ze sobą zabiorę. Co do niego, to on jest jak ja, również nie wybrzydza, tylko dla niego potrzeba większej porcji niż dla mnie.
Przepraszam jeśli list zdaje się być nieuporządkowany, czuję, że chcę poruszyć wiele spraw, ale nie do końca umiem je połączyć. Mam nadzieję, że z czasem będzie mi iść lepiej.

Z uszanowaniem,
Kitikulu Tremain

LIST SANKI:

>>uznaje, że w sumie chyba warto zejść też z tonu poważnego przy przywitaniu i pożegnaniu, stara się to zrobić, ale nie czuje się w tym pewnie, na dole narysowany jest siedzący kotek<<

Drogi Sanarinie,

Podziwiam Twoją wytrzymałość i odwagę, bo sam nie dałbym sobie rady bez butów. Na samą myśl o temperaturze kamiennego chodnika przechodzą mnie nieprzyjemne dreszcze.
Cieszę się, że mam całkowitą dowolność, a skoro nie jesteś w pełni zdecydowany, to pozwolę sobie upiec Ci niespodziankę. Liczę, że przypadnie Ci do gustu. I ja coś przygotuję i Ty. Szykuje nam się niezła uczta.
Listy zawsze docierają do mnie, nie musisz się martwić, że ktoś z moich współpracowników je wyrzuci. Wiedzą, że moja poczta, to moja poczta i nie można jej dotykać. Jedyny problem może nastąpić kiedy muszę wyjechać z miasta w sprawach służbowych, bądź mam dni wolne. Wtedy listy czekają na mnie, aż wrócę do gabinetu.
Swoją drogą, rysujesz kotki, to miłe. Umiesz może rysować albo lubisz to robić? Ja uwielbiam, choć ostatnio nie miałem ku temu zbyt wielu okazji. Moglibyśmy razem porysować, albo jeśli chcesz, to mogę coś Tobie narysować. Powiedz co sobie życzysz, a ja dam Ci rysunek w kolejnym liście.

Z pozdrowieniami,
Kitikulu

LIST SANKI:

>>kartka jak zwykle ładna i nieuszkodzona, na dole narysowany jest kotek liżący swoją łapkę, oprócz tego do listu dołączona jest kartka z rysunkiem przedstawiającym kanapę, na niej leży majestatycznie, zaspany Łoś, a wokół niego na kanapie leżą skórzane pasy, uprzęże i przedmioty o fallicznych kształtach<<

Drogi Sanarinie,

Coś wymyślę z tymi kotkami ciastkowymi. Mieszkam sam i nie mam się z kim dzielić moimi wypiekami, więc i niespecjalnie szaleję z wyglądem, ale myślę, że w domu mojej mamy powinienem coś znaleźć.
Jeśli chcesz to będę mógł Cię kiedyś nauczyć jakiegoś przepisu. Jest dużo prostych potraw, które są bardzo smaczne i nawet szybko się je robi. W sumie nawet ze zwykłej kanapki można zrobić małe arcydzieło.
Pomysł z pozowaniem nie jest zły. Chociaż nigdy nikomu nie pozowałem, więc musiałbym się chwilę z tym oswoić.
Wysyłam Ci rysunek. Wybacz jeśli jest gorszący czy coś w tym stylu. Miałem akurat chwilę wolnego w biurze, a mamy teraz okres przeglądu i wymiany sprzętu, muszę to wszystko zinwentaryzować i nie mam już gdzie tego kłaść niestety.
Jeszcze mam myślę dość istotne pytanie. Kiedy mógłbym Cię odwiedzić? Nie wiem jak wygląda Twój grafik, a nie chciałbym przyjść kiedy akurat udzielałbyś wróżby. Ja mam wolne niedziele, poniedziałki i wtorki, ale jeśli te dni Tobie nie będą pasować, to w inne też pewnie dałbym radę do Ciebie przyjść.

Z pozdrowieniami,
Kitikulu

LIST SANKI:

>>na dole kartki jest narysowany zawstydzony kotek<<

Drogi Sanarinie,

Zatem po raz pierwszy będę kogoś uczył gotowania. Możesz zastanowić się czego mniej więcej chciałbyś się nauczyć, większość przepisów i tak mam w głowie, więc jeśli coś Ci przyjdzie na myśl, to pewnie będę wiedział jak to przyrządzić. Mam też książkę z przepisami, mogę Ci ją pożyczyć, żebyś w wolnej chwili ćwiczył. Jeśli chcesz, oczywiście.
Czy w naturalnym? Chyba można tak powiedzieć. W Domu Publicznym Łoś czuje się jak u siebie, już nie pamiętam ile razy go szukałem i znajdywałem go w miejscach, o których istnieniu nie miałem pojęcia lub siedział w pokoju i podglądał klientów.
Z chęcią zobaczę Twój rysunek. Ja narysowałem swojego Łosia, to może Ty narysuj Kotkę? Będziemy wzajemnie mieli ich portrety.
Skoro masz możliwość wybrania dnia, to może spotkajmy się w poniedziałek. Wtedy będę na pewno wyspany i nie będę przysypiał cały dzień u Ciebie. Myślę, że przyszedłbym około 10. Pasuje Ci taka godzina? Nie za wcześnie? Przyznam szczerze, że wolę przyjść nieco wcześniej, żeby później też i wcześniej wyjść, aby po ciemku do domu nie wracać.

Również ściskam,
Kitikulu

LIST SANKI:

>>na dole listu jest rysunek dwóch kotków bawiących się kłębkiem włóczki<<

Kochany Sanarinie,

Już czekam aż Cię odwiedzę i oba koty nam gdzieś znikną w Twoim domu. Może da się je przekonać jakimś smaczkiem, żeby wyszły z kryjówki.
Rysunek jest piękny. Bardzo podoba mi się jej futerko i oświetlenie. Cała Kotka wygląda ślicznie. Ciekawe czy będziemy mieli okazję narysować ich razem, czy zechcą nam pozować.
Więc mamy już wszystko ustalone. Jeszcze raz dziękuję bardzo za zaproszenie i do zobaczenia niedługo.

Pozdrawiam,
Kiti

LIST SANKI:

>>Rumiany Kiti ogląda obrazek i czyta list. Trochę mu głupio, bo jest w pracy. Szybko zabiera się za odpisywanie. Na dole kartki narysowani są Kotka i Łoś siedzący w łódce na wodzie.<<

Kochany Sanko (o ile mogę mówić do Ciebie tak zdrobniale),

Ja również nie mogę się doczekać spotkania. Przyznam, że trochę się boję, bo nie odwiedzam za bardzo innych. Jeśli zrobię coś nie tak, to proszę nie krępuj się mi tego powiedzieć.
Na szczęście mam już wybrane ciasto jakie chcę Ci upiec. Nie powiem jakie to. Będziesz mieć pyszną niespodziankę.
Bardzo dziękuję za rysunek. Twoje umiejętności mi imponują, naprawdę. Mam nadzieję, że Kotka nie przeszkadza Ci za bardzo w pracy, tak jak to mój Łoś od kilku dni to robi. Łasi się do każdego i miauczy bez przerwy. Na początku martwiłem się, że może coś mu się stało, ale to tylko podekscytowanie, więc uznaję, że mój kocurek również, tak jak my, nie może się doczekać spotkania.

Ściskam mocno,
Kiti

>>Na dole strony jest narysowany leżący pod kocykiem kotek z okładem na głowie.<<

Kochany Sanko,

Wiem, że mieliśmy się spotkać, ale niestety wczoraj mocno się rozchorowałem i okropnie się czuję. Lekarz powiedział, że muszę siedzieć w domu przez dwa tygodnie, żeby mieć pewność, że jestem zdrowy i żebym nikogo nie zaraził.
Może więc spotkajmy się za dwa tygodnie w poniedziałek, około 10, o ile dalej chcesz się spotkać. Pamiętam o cieście, które Ci obiecałem. Już mam przepis, który chcę Ci zaprezentować.

Ściskam mocno,
Kiti

>>Druga połowa listu, tak jak adres na kopercie, są napisane innym charakterem pisma niż pierwsza część listu.<<

Kochany Sanko,

Chciałem ostatnio napisać do Ciebie list, ale wyszedł mi okropnie, więc wysyłam Ci list teraz. Mam nadzieję, że wszystko u Ciebie dobrze i u Kotki oraz Koguta też. Pozdrów ich ode mnie. Ciebie też pozdrawiam.
Naprawdę czekam na kolejne spotkanie, trochę tęsknię, przepraszam. Jeśli chcesz, to będę mógł Ci zrobić kawę u Ciebie. Oprócz ciasta mogę też upiec ciasteczka do kawy, chociaż to chyba będzie za dużo cukru.

Kiti chciał napisać list, ale się poddał w połowie i chciał go spalić, ale ja go skończę! Nie mów mu tylko, że to do Ciebie wysłałam. Niech to będzie nasza tajemnica, dobrze?
Nie znam Cię osobiście, ale mogę się założyć, że jesteś cudownym człowiekiem, gdybyś nie był, to Kiti by w kółko o Tobie nie mówił i się nie przejmował aż tak waszymi spotkaniami. To miłe widzieć, że ma znajomego spoza pracy. Wiem, że i dla niego wiele znaczy.
Rozpisuję się bardziej niż Kituś, dużo łatwiej byłoby się spotkać z Tobą osobiście, więc zapraszam Cię do mojego mieszkania na ciasto. Wiem, że może to być i dla Ciebie i dla Kitka za wcześnie, ale zaproszenie będzie cały czas aktualne, aż uznacie, że chcecie mnie odwiedzić razem.

Całuję,
Keintigern Tremain