Głuchy telefon

Próbuję wciąż przywyknąć do nazywania Cię w ten sposób, dlatego pozwoliłam sobie tak zacząć ten list. Chciałam tylko napisać, że cieszę się z naszego ostatniego wyjazdu i mam nadzieję, że to powtórzymy. Albo pójdziemy na jakiś bal? Wiem, że nie przepadasz za przyjęciami, lecz ubrany w gustowny surdut jak na dżentelmena przystało, byłbyś najprawdziwszą gwiazdą wieczoru, jestem pewna.
Chciałam dodać, że są momenty, w których mi Ciebie trochę brakuje. Tym więcej czasu spędzamy razem, tym bardziej czuję, że jest tych chwil za mało. Wiem, że to się zmieni, lecz chcę, abyś wiedział, że cieszę się ze wszystkiego jak to wygląda teraz.
Przepraszam, nie umiem pisać takich listów, musisz mi wybaczyć.
Ale chciałabym też, żebyś na siebie uważał. Rodzice mówią o różnych rzeczach, które podobno miały miejsce w Afraaz. Nielegalny handel bronią, atak anarchistów, śmierć sekretarza. Boję się. Nie o siebie. Lecz o Ciebie. Wiem też, że nie chcesz mi wiele mówić, ale nic nie musisz. Jestem kobietą i czuję po prostu, gdy coś jest nie tak. Po prostu, wracaj cały do domu. O nic więcej nie proszę.

Twoja najdroższa,
Catherina.