Niektóre profesje

by **Mistrz Gry** Czw Lut 24, 2022 9:10 pm

Opis tych mniej oczywistych i specyficznych zawodów, jakie można znaleźć na Mundusie. Każda w osobnym poście.

NADWORNY MAG

Magia w świecie jest wszechobecna, nic więc dziwnego, że przede wszystkim najwyższe szczeble władzy potrzebują zaufanych ludzi do tego, by sprawowali nad nią pieczę. Na różnych poziomach władz, samorządów i właścicieli ziemskich można spotkać osoby wykwalifikowane w umiejętnościach magicznych. Najczęściej są to uzdolnieni absolwenci akademii, choć prawnie głównym wymaganiem jest odpowiednia wiedza i porządna koncesja. Posiadanie prywatnych mentorów może być nawet zaletą, w zależności od tego, kim są i jakie znajomości posiadają. Większość takich magów nazywa się "magrejentem" lub bardziej pospolicie "magiem urzędowymi", zaś miano nadwornych zarezerwowane jest dla zamków książęcych i pałacu cesarskiego.

CO TO ZNACZY

Do obowiązków nadwornego maga należy nadzorowanie sytuacji w dzielnicy lub cesarstwie na najwyższym szczeblu, tym zajmuje się głównie Mistyczna Rada, choć mogą oni też oddelegować innych magów do poszczególnych zadań. Nie przynależą z samego tytułu (ale mogą z innych) do akademii magicznych, ale mają mieszać się w ich sprawy i narzucać odgórne zarządzenia.
Mistyczna Rada do kasty rządzącej jako doradztwo dla cesarza i jego dworzan. W ich gestii leży rozwiązywanie problemów natury magicznej, a także czuwanie nad cesarską biblioteką oraz skarbcem Rady, gdzie trafiają skonfiskowane przez nich magiczne przedmioty. Stanowią najwyższe zwierzchnictwo wszystkich szkół magii, a także niezależnych nauczycieli. To oni podejmują ostateczną decyzję o wydaniu koncesji na czary dla obywateli cesarstwa oraz w razie konieczności potwierdza autentyczność koncesji zagranicznych. Ściśle współpracuje z podobnymi sobie grupami w krajach sąsiednich. Dla przeciętnego śmiertelnika są nietykalni, ich uprawnienia oficjalnie nie przewidują akcji na miarę milicji czy Łowców, ale w razie czego zapewne wszelkie oskarżenia zostaną wycofane pod pretekstem działania w nagłym obowiązku.
Inni nadworni magowie również zajmują się doradztwem, głównie dla pozostałych arystokratów na dworze cesarskim czy dla książąt ziemskich. Niejednokrotnie pełnią rolę kronikarzy, badaczy czy nauczycieli z najwyższego szczebla. Wielu z nich zajmuje się również alchemią, a także współpracuje z inżynierami. Uwolnieni od wielu formalnych obowiązków Rady nadworni magowie mają szereg możliwości i wiele czasu, by rozwijać swoje umiejętności i wiedzę. Wielu z nich pracuje bezpośrednio dla Rady, pełniąc pomniejsze z jej obowiązków, zwłaszcza kiedy ci zajęci są czymś innym.
Zarówno Mistyczna Rada, jak i inni nadworni magowie, są zobowiązani do obrony miast w razie wojny czy innego ataku. Wielu z nich zajmuje się kwestiami bezpieczeństwa, chociażby projektując magiczne zabezpieczenia w selindayskim więzieniu czy te powstrzymujące niepożądanych gości przed wejściem do komnat Rady.

CZYM JEST TA PROFESJA

Pozycja nadwornego maga to efekt wielu lat nauki i pracy na własną reputację połączoną ze zwykle bardzo dobrym startem w życiu. Niewielu może się o nią starać, gdyż wymagania władz są wysokie. Zapewnia jednak równie wysoki prestiż społeczny, dostęp do najnowszych odkryć, technologii i największych skarbnic wiedzy, również tej wpisanej na listę zakazanych. Niejako podobnie do Sztukmistrzów, Rada ma swego rodzaju immunitet w rozszerzaniu swoich zainteresowań, choć nikt nie mówi o tym głośno. Sam cesarz jednak zdaje sobie sprawę, że bez wiedzy, nie mogliby wiele zdziałać przeciwko pewnym zagrożeniom. Wśród pozostałych nadwornych magów sytuacja bywa różna, a w samym pałacu najlepiej działają znajomości i uznanie, za wyjątkiem samego tytułu. Większość nadwornych magów posiada też różnorakie tytuły naukowe w swoich zakresach. Tytuły takie jak zaklinacz czy arcymag są traktowane bardziej jako praktyczne, przyznawane za biegłość w konkretnej sztuce, zaś doktor lub profesor nauk magicznych to tytuły przyznawane za różne prace i wiedzę teoretyczną.

DO CZEGO PRZYNALEŻY

Nadworny mag zazwyczaj jest postawiony na urzędzie w konkretnym pałacu lub też przynależy do Mistycznej Rady. Zdarza się, że jest to czarodziej na usługach bardziej osobisto-oficjalnych, na przykład nauczyciel księcia lub mag służący jakiemuś arystokracie, lecz nie zajmujący się jego włościami jako takimi, a bardziej konkretnym tematem. Te przypadki powoli odchodzą w zapomnienie wraz z popularyzacją wiedzy o magii i dostępu do czarodziejów. Teoretycznie może otrzymać takowy tytuł jako honorowy, nie będąc związanym z żadną osobą czy władzą, obecnie taki przypadek dotyczy wyłącznie Rantira Quinaathaapha jako ambasadora zagranicznej akademii.

KOGO SŁUCHA

Każdy nadworny mag niebędący częścią Mistycznej Rady, podlega również im, lecz w pierwszej kolejności swojemu pracodawcy — księciu czy innemu możnowładcy. Mistyczna Rada podlega wyłącznie cesarzowi i prawu powszechnemu.

WIEK MINIMALNY

Bycie czarodziejem jest tak samo wymagające, jak bycie uczonym, który musi znaleźć miejsce na ogrom przyswajanej wiedzy teoretycznej i praktycznej. Nauka samych podstaw magii trwa od pięciu do nawet kilkunastu lat. W tym czasie adept poznaje języki magiczne, wszystkie znane kanony i teorie, uczy się panowania nad sobą, a także poznaje najprostsze zaklęcia. Kolejne lata są już skupione na konkretnej dziedzinie, którą mozolnie zgłębia, coraz bardziej we własnym zakresie. Ponad to magowie poznają podstawy zielarstwa, alchemii oraz innych nauk takich jak astronomia, matematyka czy fizyka. Poznają anatomię i bestiologię, szczególnie przywoływacze i uzdrowiciele. Uczą się rytmiki, śpiewu i poezji, co pomaga w opanowywaniu skomplikowanych inkantacji. Przeciętny czarodziej kończy naukę po kilkunastu latach mozolnych ćwiczeń i przyswajania wiedzy książkowej.
Potem jest czas na szlifowanie umiejętności i poszerzanie swojej wiedzy i kompetencji, na pracę badawczą czy wszelkie inne cele, które pozwoliłyby wybić się spośród szeregu innych absolwentów akademii dla czarodziei. Wiek nadwornego maga wśród ludzi waha się zwykle od 35 do 70 lat, choć bywają przypadki wcześniejszego objęcia urzędu, kiedy osoba taka jest specjalnie kształcona pod swoje stanowisko, są one jednak rzadkie.