Zmiennokształtni

by **Mistrz Gry** Wto Sie 28, 2018 7:35 pm

OPIS OGÓLNY

Zmiennokształtni to przedziwne istoty wywodzące się z tropikalnych rejonów południowych, gdzie mocno zakorzeniły się w kulturze tamtejszych ludzi jako beztwarzowe demony. Dziś wiadomo, że nie ma w nich nic potwornego, ale to nie sprawiło, że są milej postrzegani przez ludzi czy inne rasy. Nie posiadają oni własnego kształtu, każdy z nich może wyglądać zupełnie inaczej pomimo więzów krwi. To jest zarówno ich darem, jak i przekleństwem. Potrafią przybrać wygląd dowolnego stworzenia, rośliny, a nawet przedmiotu, idealnie wtapiając się w otoczenie. Są prawdziwymi mistrzami kamuflażu, ale takie zagrywki męczą, osłabiają ich aurę z każdą chwilą. Już samo przebywanie poza żywicielem może doprowadzić zmiennokształtnego do śmierci. Są przez to zmuszeni do korzystania z energii życiowej innych stworzeń, by odbudowywać swoją własną. Takie pasożytnictwo jest nietolerowane przez większość społeczności, przez co najlepsze, na co mogą liczyć, to bycie marginesem. Zwykle przypada im ukrywanie się pośród zwierząt i stopniowe dziczenie lub też czajenie się w zakamarkach umysłów ludzi, których ostatecznie doprowadzają do psychozy.
Faktem jest, że stworzenia te nie starzeją się, ani też nie zostają na nich blizny. Potrafią zregenerować całą kończynę, jeśli tylko przeżyją dostatecznie długo, by znaleźć żywiciela, a potem dokończyć swoją kurację. Z natury są raczej drapieżnikami, wyposażeni w instynkt drapieżcy, spryt i zwinność. Szybkość, z jaką wybitnie doświadczeni zmiennokształtni zmieniają postać, potrafi być zdumiewająca.

UMIEJĘTNOŚCI

Zdolność zmiany kształtów zapewnia im specyficzna struktura aury, jakiej próżno szukać u innych stworzeń. Składa się ona wyłącznie z any, przez co posiada niezwykłą elastyczność, może dopasować się do praktycznie każdego bytu. Pierwszy kształt istota przyjmuje w chwili narodzin, zwykle dziedziczy go po matce, choć zdarzają się od tego wyjątki. Każdego następnego musi się nauczyć poprzez wniknięcie do wybranego stworzenia i zjednoczenie się z nim. Wtedy też uczy się kształtować odpowiednio swoją aurę. Czas potrzebny do opanowania danego ciała zależy od jego stopnia skomplikowania, najłatwiej przychodzą zwierzęta, przy których nie trzeba rozdrabniać się na wszystkie rasy, najtrudniej zaś - magiczne istoty. Sam moment przemiany również zależy od stopnia wyćwiczenia, może być długi i problematyczny na początku, a może też zajmować raptem mrugnięcie oka. Bardziej doświadczeni zmiennokształtni potrafią przybierać formę roślin i rzeczy martwych, ucząc się ich w taki sam sposób.
W momencie wniknięcia w ciało innego stworzenia ciało samego zmiennokształtnego przestaje istnieć, całkowicie przyjmując formę aury, która jednoczy się z aurą nowego gospodarza. Jaźń zmiennego również się lokuje w jego ciele, pozostaje odrębna, ale odczuwa wszystko to, co jej gospodarz. On natomiast, oprócz chwilowej dezorientacji, jest w stanie wyczuć nastrój i emocje ów pasożyta, mogą przekazywać sobie myśli. Dla nieuważnych bardzo łatwo je pomylić ze swoimi własnymi, co często jest wykorzystywane, by kierować zwierzętami. Jest to też sposób, by wykryć jego obecność. Jeśli gospodarz ma dostatecznie silną wolę i choć trochę wprawy lub intuicji, jest w stanie sam wyrzucić z siebie zmiennokształtnego. Jest to proces dość trudny i nieprzyjemny dla obydwu stron. W nieumiejętnych "rękach" może okazać się nawet niebezpieczny.
Przymus przebywania w cudzym ciele wiąże się z niestabilnością aury zmiennokształtnego. Utrzymywanie konkretnej formy jest dla niej skrajnie wyczerpujące, aż samoistnie zaczyna się rozpraszać i rozpadać. Osłabia to ciało i umysł zmiennokształtnego, ostatecznie prowadząc do jego śmierci. Zdrowy osobnik może pozostawać bez żywiciela przeciętnie od tygodnia do dwóch, choć bardziej utalentowane nauczyły się gromadzić większe zapasy any. Samo wniknięcie nie wymaga odeń wielkiego wysiłku. Wnikanie w rośliny i martwe przedmioty nie powoduje regeneracji aury. Nie można też jednoczyć się z czymś, co nie posiada istoty jednostkowej, tj. woda, powietrze, śluz itp. Próbując wniknąć w piasek, zmiennokształtny wniknie tylko w jedno, przypadkowe ziarenko. Nie może również podróżować pod postacią niematerialną, aby zmienić gospodarza, musi się zmaterializować i dopiero wtedy wybrać następnego.
Istoty te nie umierają ze starości. Niezwykła elastyczność ich aury zdaje się zapewniać wysoki poziom regeneracji, dzięki czemu wybrane ciało nie musi posiadać żadnych blizn czy innych ubytków po ponownym zmaterializowaniu. Ta cecha poniekąd udziela się też ich gospodarzowi, powstrzymując u niego naturalne procesy starzenia i wspomagając gojenie na czas przebywania pasożyta. Z drugiej strony zabicie gospodarza oznacza śmierć obojga, rzadziej również w drugą stronę.
Ciekawą kwestią są też zmysły stworzenia, które niekoniecznie zależą od kształtu, jaki przybrało. Zależny od ciała jest słuch i dotyk. Węch mają nieco gorszy, ale za to prawdziwym skarbem jest ich wzrok. Oczy zmiennokształtnych praktycznie nie potrafią wychwytywać światła, ani tym bardziej barw, przez co wszystko, co jest martwe, wygląda dla nich jak nieciekawa plama o mniej lub bardziej wyraźnym zarysie i fakturze. Mają jednak zdolność dostrzegania aury w sensie dosłownym. Wszystkie żywe stworzenia jawią się niczym świecące duchy o barwie i fakturze charakterystycznej dla swojej magicznej otoczki. Tak samo wszystkie zaklęte przedmioty, duchy i istoty elementarne. Również sami zmiennokształtni mają specyficzną budowę aury, którą są w stanie odróżnić od pozostałych. Wizja aury nie przebija przez inne obiekty i może być przez nie zasłonięta. Zmiennokształtny przebywający w czyimś ciele może nauczyć się użyczać tej umiejętności swojemu gospodarzowi, o ile on wyrazi na to zgodę, jednak korzysta wtedy z jego zasobów aury na zasadach identycznych do czaru "wykrycia aury".

KULTURA

Ze względu na sposób życia ciężko tu mówić o jakimś społeczeństwie. Samą kulturę mają raczej zwierzęcą, jeśli można to tak nazwać. Są z natury oportunistami i łatwo przyzwyczajają się do nowych warunków. Wiele z nich zamieszkało pośród ludzi, jednak są przez to zmuszeni przejmować ich zwyczaje i przekonania. Ci z nich, którzy zbyt wiele czasu spędzają w ciałach zwierząt, prędzej czy później dziczeją jak i one.
Mimo to wśród zmiennych wciąż żywe są opowieści o Podziemnym Królestwie i ich niezwykłej współpracy z mieszkającymi tam ludźmi. Tworzyli razem nietuzinkowe społeczeństwo, gdzie zamiast statusu pasożytów, cieszyli się rangą swego rodzaju bratnich dusz, ważnych zarówno w armii, jak i życiu codziennym. Krąży na ten temat wiele plotek, legend i opowieści w niemal tylu wersjach, ilu jest bajarzy, ale wszystkie one mają jeden wspólny motyw - szacunek i pozycja, które teraz zdają się być utracone na zawsze.

ROZWÓJ

Technicznie rzecz ujmując, nie posiadają płci, chociaż zdecydowana większość utożsamia się z jedną konkretną. Jeśli zmiennokształtny zajdzie w ciążę, musi pozostawać pod postacią samicy lub przebywać w ciele takowej. W tym drugim przypadku, dziecko rozwija się w jej ciele, a ich zgodność jest w razie konieczności podtrzymywana przez aurę prawdziwej matki. Przemieszczanie się pomiędzy żywicielami w zaawansowanej ciąży jest ryzykowne zarówno dla nich, jak i dla dziecka. Jego kształt jest taki sam, jak matki w momencie poczęcia i pozostaje taki aż do narodzin, czyli przez jakieś siedem miesięcy. Płeć zupełnie przypadkowa. Jest to bardzo niebezpieczny okres i większość dzieci zmiennokształtnych nie dożywa przyjścia na świat. Jeśli jednak wszystko pójdzie dobrze, mały zmiennokształtny rozwija się całkiem szybko. Przez następne trzy lata osiąga już na tyle dużą sprawność fizyczną, by móc poradzić sobie samodzielnie, aczkolwiek rozwój społeczny trwa do około 16 lat. Pierwsze nowe kształtny poznają już w pierwszych latach, głównie dzięki matce, uczą się też kontrolować swoją przemianę i eksploatację żywiciela tak, by mu nie wadzić i móc się ukryć.