Gide

✤ Wzrost 146 centymetrów. Z rogami 160 centymetrów. Waży niecałe 40 kilogramów.
✤ Sylwetka lekka, smukła i delikatna. Słabo umięśniona, jednak na tyle by móc normalnie funkcjonować. Kończyny długie i zgrabne. Na szyi nie odznacza się jabłko Adama. ♫
✤ Skóra jedwabista i ciemna, o nieco zszarzałym odcieniu czekolady. Nie widać na niej żadnych blizn, tylko w okolicach intymnych jest jedna mała i słabo widoczna. Na wewnętrznej stronie prawego ramienia, tuż przy pasze ma mały (4 cm), czarny tatuaż symbolu swojego właściciela.
✤ Twarz nieco okrągła i choć nabiera bardziej wyrazistych, młodzieńczych wyrazów, to dalej jest dość bezpłciowa i dziecięca.
✤ Brwi cienkie z wiekiem stały się nieco gęstsze i nabrały ostrości.
✤ Oczy spore, o dużych, miodowo-brązowych tęczówkach oraz prostokątnych, poziomych źrenicach, zapewniających wyraźniejsze i nieco szersze widzenie niż u mężczyzn oraz sprawiające, że światło słoneczne nie oślepia go aż tak bardzo. Jego oczy, mogą się obracać i niezależnie od tego jaką pozycję ma, prawie zawsze są ustawione niemalże równoległe do podłoża.
✤ Nos mały, lekko zadarty do góry.
✤ Usta niewielkie i mięciutkie, nieróżniące się za bardzo kolorem od skóry. Diastema, przerwa między górnymi jedynkami ma około 4 mm, między dolnymi jedynkami około 2 mm. Chłopak ma jeszcze dwa zęby mleczne (lewa strona, drugi ząb trzonowy na górze oraz na dole).
✤ Włosy jasne, miękkie i proste. W jasnym odcieniu mleka waniliowego. Sięgają prawie do ramion.
✤ Kozie rogi mają około 14 centymetrów i mają spiczaste końce. Kolor mają nieco ciemniejszy niż skóra, widać na nich wyczuwalną, pręgowaną fakturę.
✤ Głos miękki, delikatny, dziewczęco-dziecięcy, ponieważ nie przeszedł mutacji. ♫
✤ Chłopak nie używa perfum, więc pachnie delikatnie i naturalnie, można jednak wyczuć od niego subtelny aromat mydła jakim się myje. Przez kastrację i zmienioną przez to gospodarkę hormonalną, mimo dorastania, zapach jego ciała nie przyjmuje bardziej męskich woni.

UBIÓR:

✤ Głupi, niewinny naiwniak. Jego wiedza o świecie jest mała, więc trudno mu się dziwić, że często nie zdaje sobie sprawy z zagrożeń i niebezpieczeństw lub nie pojmuje najprostszych praw rządzących światem. Obiecasz mu gwiazdkę z nieba, a on za tobą pójdzie licząc, że dostanie ładną, złotą błyskotkę.
✤ Uśmiechnięta, posłuszna służka. Lubi czuć się potrzebny i przydatny, więc sporo obowiązków wykonuje sam z siebie i to z przyjemnością i uśmiechem. Zrobi kawę, poda listy, zamiecie podłogę czy wypoleruje kieliszki, wszystko, żeby tylko ktoś powiedział ,,Dobra robota, co bym bez ciebie zrobił?" i pogłaskał po głowie. Kiedy nie ma żadnych zadań dopada go poczucie winy, że powinien coś robić, a nie robi.
✤ Płochliwy z dystansem. Łatwo go wystraszyć, co może doprowadzić do upadku przy nieudanej próbie ucieczki. Nie złości się, kiedy ktoś go celowo straszy w ramach droczenia się, bo to przecież tylko zabawa, prawda? Zazwyczaj obraca to w żart lub zwyczajnie śmieje się z siebie i swojej niezdarności, chociaż speszony w duszy ciągle stara się pracować nad swoją odwagą.
✤ Niezdecydowany piękniś. Ceni sobie piękno, lubi ładnie wyglądać i słuchać pochwał, sam też stara się doceniać piękno innych. Jednak bycie ładnym wymaga pewnych poświęceń. Chłopiec potrafi naprawdę długo stać przed szafą, niepewny co na siebie założyć i jak się uczesać, przekłada się to często na inne aspekty życia. Dlatego najlepiej mówić mu w co ma konkretnie zrobić i w co się ubrać, bo inaczej może się załamać trudnością wyboru i nie zdążyć z obowiązkami.
✤ Schludny artysta. Lubi porządek i czyste otoczenie. Jego łóżko jest zawsze zaścielone, pokój przewietrzony, a ubrania poskładane i odłożone na półkę. Nie znajdziesz kurzu na jego równo ustawionych książkach, ani piasku na podłodze w jego pokoju. Mimo tego czasem zdarzy mu się zapomnieć, ale gdy tylko zorientuje się, że jest gdzieś bałagan, idzie i sprząta. Często przy pracy mruczy coś pod nosem lub podśpiewuje w ramach ćwiczeń głosu i pamięci. ♫
✤ Dobrze wychowany upierdliwiec. Zna mniej więcej etykietę, wie jak się ładnie zwracać do innych i wie, że przekleństw mu nie wolno używać i musi się dobrze prezentować. Stara się być najuprzejmiejszym sługą, przez co często bywa, że się narzuca, bo chcąc być na każde skinienie, nie rozumie kiedy zaczyna męczyć swoją obecnością.  

1856 r. - 1862 r. (0-6 lat) Gide urodził się pod koniec marca w dużej hodowli hybryd, na zachodzie Sad'gha Ul. Zajmowano się tam zarówno w rozrodem niewolników przydatnych do pracy w polu, jak i takich będących ozdobnymi pieskami kanapowymi. Gide należał do drugiego typu, więc odkąd tylko zaczął coś pojmować, zaczęto szkolić go na posłuszną zabawkę, spełniającą każdą zachciankę właściciela. Na początku pracował za smakołyki, a później już tylko za słowne pochwały lub przychylne spojrzenia. Dzieciak był zafascynowany, że za zaśpiewanie piosenki czy przyniesienie czegoś, może dostać coś miłego, więc przykładał się do powierzanych zadań jak tylko mógł, po pewnym czasie czując zwyczajną przyjemność z wykonywania obowiązków.

1862 r. (6 lat) Zimą kózka po raz pierwszy została wystawiona na publiczną aukcję. Chłopiec prezentował się ładnie, lecz poza łagodnym charakterem, wyglądem i ładnym głosem, nie miał nic specjalnego, ani przydatnego do zaoferowania. Mimo tego zainteresował się nim pewien medevarski arystokrata w zaawansowanym wieku, Jatgare Elamir. Miłośnik muzyki i śpiewu, pianina i delikatnych głosów, poszukujący uroczych hybryd, które mogłyby umilić mu wieczory i usypiać swoimi świergotami.
Gide, wraz z jeszcze jedną hybrydą, został kupiony i zabrany do rezydencji Elamira znajdującej się na wschodzie Medevaru.

1862 r. - 1867 r. (6-11 lat) Chłopiec zapoznaje się z nowym domem, służbą i otoczeniem. Ma dużo swobody i po wykonaniu obowiązków może bawić się z innymi hybrydami będącymi własnością Pana Elamira. Jego dzień nie polegał jednak tylko na sprzątaniu, robieniu kawy, zabawach i umilaniu właścicielowi czasu. Wszystkie śpiewające zwierzaki, musiały ćwiczyć swój głos, uczyć się nowych piosenek oraz grania na instrumentach. Te, które sobie nie radziły stawały się zwykłymi sługami, bez przywilejów lub były zwyczajnie sprzedawane.  
Właściciel chłopca miał zamożnych przyjaciół, którzy również posiadali ładne hybrydki o różnych talentach. Co jakiś czas spotykali się więc w rezydencji któregoś z nich i cieszyli oczy, dusze i ciała za pomocą hybryd. Oglądali ładne rysunki, słuchali uroczej muzyki i pięknego grania na pianinie. Podziwiali zwinne ciałka wyginające się w tańcu w rytm muzyki. Pokazywali co ich własność potrafi, jak bardzo gibka i sprawna jest, na końcu stwierdzając, że wszystkie są zniewalające i warto się nimi wymienić choćby na kilka dni.
W 1864 roku, Elamir podjął ważną decyzję kierując się swoją miłością do muzyki. Hybryda niedługo będzie wkraczać w okres dojrzewania, co sprawi, że jej ciało zacznie się zmieniać. A co za tym idzie zmieni się również ten rozkoszny głosik i delikatna sylwetka. Chcąc temu zapobiec, oddaje kózkę w ręce lekarza, który ma za zadanie wykastrować młodzieńca, zostawiając jak najmniej blizn i śladów. Lekarz, nie do końca legalnie, ale wywiązał się ze swojego zadania, przeprowadzając sprawną operację na otumanionej alkoholem i ogłuszonej kózce.
Dzięki kontroli lekarskiej obyło się bez żadnych komplikacji i po kilkunastu dniach odpoczynku, Gide mógł wrócić do koncertowania dla swojego właściciela, wielce dumnego ze swojej decyzji, mającego w głowie wizję wiecznie idealnego głosu.

1868 r. (12 lat) Wczesną wiosną, Elamir umiera. Cały jego majątek zostaje przekazany w testamencie jego synowi, mieszkającemu na zachodzie kraju. Stadko hybryd i niewolników również staje się jego własnością, a że nie jest takim pasjonatem muzyki jak ojciec postanawia pozbyć się niemalże wszystkich hybrydowych śpiewaków.
Z racji na prawo panujące w kraju, musiał zgłosić się do Cesarskiej Agencji Niewolniczej, która po sprawdzeniu wszystkich potrzebnych dokumentów, dała zgodę na legalną sprzedaż hybryd.
Oferta poszła w świat i teraz Gide, jak i kilka innych niewolników, czeka w domu syna Pana Elamira, Teagana Jatgare, aż ktoś ich kupi i zabierze do siebie.
W końcu spotyka kolejnego bogacza chcącego go kupić. Chłopiec stara się zrobić dobre wrażenie, bo czuje, że Pan Teagan go nie chce u siebie. Liczy, że ktoś go zabierze do nowego domu, w którym nie będzie tak bezużyteczny.
Na reszcie przychodzi ten wielki dzień. Gide zostaje kupiony przez nowego właściciela. Opłacono mu podróż do Północnego Adren, skąd jest odebrany a później zabrany do nowego domu. Niestety już pierwszego dnia sprawy nie idą do końca tak jak powinny. Nieznany Zły Pan przychodzi, przeszkadza im w rozmowie i do tego odgryza palec Panu Gaushinowi. To było okropne!
Kiedy wszystko się uspokaja, kózka spędza czas w rezydencji. Po wykonaniu obowiązków ma dużo wolnego czasu, który poświęca zastanawianie się jak sobie umilić czas pasożytniczej bezczynności. Źle się czuje nie pracując.
Gide mimo dobrego zakończenia tego roku nie uważa, aby był on udany, ponieważ zbyt wiele smutnych rzeczy się zdarzyło.

1869 r. - 1871 r. (13-15 lat) Początek roku, po końcówce zimy przyprowadza wiosnę, a wiosną Gide ma urodziny. Był to dla niego stresujący czas, ze względu na to, iż po raz pierwszy obchodził urodziny w nowym domu, a do tego jego urodziny są w okolicy rocznicy śmierci jego pierwszego właściciela. Na szczęście jego obecny właściciel nie zapomniał o jego urodzinach i podarował mu na nie podłużnego pluszaka czarnego kota.
Wszystko zdaje się płynąć spokojnym, sielskim tempem. Hybryda zdobywa nowych znajomych, powoli uczy się pisać, próbuje rysować, jednak wstydzi się tego, bo nie umie tego dobrze robić. Poza tym w jego głowie dzieje się wiele rzeczy, których nie rozumie. Okres dorastania jest dla niego ciężki przez masę nowych uczuć, emocji i niezrozumiałych myśli, o które boi się trochę zapytać, jednak kiedyś w końcu będzie musiał zdobyć jakieś informacje, żeby nie pogubić się w tym wszystkim. Kiedy w końcu urośnie, kiedy będzie mieć dorosły głos i dlaczego nauczyciel gry na pianinie sprawia, że przyjemne dreszczyki biegają po plecach? Tyle niewiadomych, jednak odpowiedzi na te pytania nie nadeszły.
Gide zostaje przez rusznikarza Morbiusa wysłany na poszukiwanie jego przyjaciela. Chłopak wyrusza w nieznany świat z pasją, jednak na swojej drodze spotyka dużo więcej kłopotów niż myślał. Trafia na członków Porannej Gwiazdy, która obiecuje bycie na równi, bycie rodziną. Prowadzony masą wątpliwości oraz nie mając żadnego innego wyboru, hybryda dołącza do organizacji. Gide umiera, a rodzi się Rhami. Tak przynajmniej miało być, ale nie jest, bo Gide  trzyma się przeszłości jak może i chociaż przyswaja sobie szkolenia Gwiazdy całkiem dobrze, to sercem dalej jest w Selinday.

ZALETY
✤ Potrafi przygotować smaczną kawę, herbatę i kakao.
✤ Zdolności fizyczne. Ma dobrą równowagę, jest gibki, szybki i wytrzymały. Dzięki szkoleniu Gwiazdy potrafi też walczyć. Potrafi sie też dobrze wspinać, a oprócz tego wyśmienicie tańczy, dzięki czemu ma perfekcyjną kontrolę nad tym, co jego ciało robi. Umie pływać, ale tego nie lubi.
✤ Uzdolniony muzycznie. Potrafi śpiewać, grać na harmonijce i pianinie.
✤ Potrafi czytać, liczyć i pisać. Dodatkowo potrafi czytać z nut.

WADY
✤ Jest niski i ma słabe ciało. Nie jest tak silny i wysoki jakby chciał być, co przeszkadza czasem w codziennych czynnościach, na przykład kiedy ktoś odstawi cukier na złą półkę.
✤ Nie umie gotować, musi polegać na innych żeby nie musieć jeść surowych rzeczy. Chociaż wodę czy mleko da radę jakoś zagotować.
✤ Jest niewykształcony, bo jako zabawka i ozdoba miał być ładny i słodki, a nie mądry. Często więc brakuje mu podstawowej wiedzy o świecie.
✤ Ma problemy z podejmowaniem samodzielnych decyzji kiedy ma wybór między czymś, a czymś. Często nie podejmuje się wtedy żadnego działania, co sprawia, że ma wyrzuty sumienia.
✤ Ma chorobę morską. Będąc na statku bardzo szybko dopadają go zawroty głowy i mdłości, które nie kończą się kolorowo.

DODATKOWE INFORMACJE
✤ W wieku 8 lat został wykastrowany, żeby nie stracić ładnego głosu i smukłego ciała. Jest za młody i za mało wykształcony by rozumieć, jak to może na niego wpływać w przyszłości. Na razie poza brakiem mutacji oraz mocniejszego owłosienia nie widać po nim żadnych innych skutków zabiegu. ♫
✤ Ze względu na brak praktyki zatracił umiejętność posługiwania się językiem Sadulskim, zamiast niego nauczył się języka Medevarskiego.
✤ W starym domu mieszkał w pokoju z hybrydą kota i hybrydą jaszczurki. Wszystkie artystycznie uzdolnione hybrydy na swoje urodziny dostawały małe prezenty (wstążka, torebka, harmonijka, zegarek, pluszak). ♫
✤ Ze względu na mały kontakt ze światem zewnętrznym nigdy nie widział na żywo kobiety w ciąży, statków, oceanu ani morza i wielu, wielu innych, podstawowych rzeczy. Praktycznie nigdy nie postawił stopy w mieście, całe życie siedząc w rezydencji właściciela, w dorożce lub w rezydencji przyjaciół właściciela.
✤ Lubi:
-cytrusy, gorzką herbatę, sałatę, budyń, płatki róż, pestki winogron (za słodyczami nie przepada)
-być badanym przez lekarza
-miękkie i ciepłe rzeczy (np. swoje pluszaki, zwierzęta)
-swojego właściciela Pana Gaushina
-błazna Cicero
-być głaskanym po rogach, to dziwne, ale przyjemne odczucie
-śpiewać
✤ Boi się:
-hybryd szczurów (kiedyś został przez takie ugryziony)
-ludzi z bliznami oraz ludzi z dużym zarostem
-złamania rogów (bez rogów jego cena spadnie)
-bicia pasem (oberwał kiedyś od właściciela kiedy stłukł wazon przy sprzątaniu, bolało)
✤ Wierzy, że:
-elf to większa odmiana wróżki
-mówiąc do swojego pluszaka jego przyjaciel Kass go słyszy
-statki/łódki są ciągnięte przez syreny
-pod łóżkami żyją potwory, którym, aby nie straszyły, trzeba składać ofiary, na przykład z kanapek

POSIADANE: